Hersaamgestelde gesinne kan werk! Deel 2

1. Positiewe bydraes wat ouers kan lewer

Die eie ouer vorm deel van beide die egpaarverhouding en die ouer-kindverhouding. Die eie ouer is dus in ʼn sleutel en/of magsposisie. Hierdie posisie word dikwels nie tot voordeel van eenheidswording in die hersaamgestelde gesin aangewend nie. As gevolg van ʼn hegte egpaarverhouding mag eie ouers soms probleme met lojaliteit en skuldgevoelens ervaar. Stiefouers daarenteen kan soms ervaar dat eie ouers nie leiding wil neem nie. Indien stiefouers dan leiding neem ondervind hulle probleme met die kinders en menigmaal ook met eie ouers wat hulle aan die kant van die kinders skaar. Om hierdie probleem te oorkom kan die volgende gedoen word:

• Die eie ouer kan/moet die nuwe lewensmaat positief ondersteun, natuurlik binne perke.
• Omdat die kinders die eie ouer goed ken is dit belangrik dat die eie ouer hierdie rol sal voortsit.
• Die eie ouer moet ook besef dat dit nie moontlik is om almal te alle tye tevrede te stel nie.
• Die eie ouer moet ook besef dat dit uit die aard van hierdie sleutel posisie moeilik sal wees om nie in te meng in die stiefouer-stiefkind verhouding nie.

Die eenheid en ontwikkeling van die egpaarverhouding tot volwassenheid bly belangrik. Die bestaande eie ouer eie-kindverhoudinge moet bewaar of bevorder word, terwyl die stiefverhoudinge ook bevorder en ontwikkel word. ʼn Gevoel van “behoort aan” of volle lidmaatskap van die hersaamgestelde gesin moet ook aangemoedig word.

Die volgende 6 belangrike eienskappe waaraan volwassenes moet voldoen is baie belangrik:

• Volwassenes in die hersaamgestelde gesin moet hulle persoonlike verliese alreeds tot ʼn groot mate verwerk en aanvaar het. Byvoorbeeld die verlies van die vorige huwelik en gepaardgaande droom van ʼn suksesvolle huwelik. Die pynlike verlede moet in ʼn groot mate agter gelaat word.
• Koester realistiese verwagtinge en beweeg weg van die norms en rituele wat in die vorige kerngesin bestaan het. Die hersaamgestelde gesin skep nou hul eie norms en rituele.
• Vestig ʼn gesonde gesinseenheid deur ʼn soliede egpaar-eenheid te skep. Hiervoor moet genoeg tyd en ruimte gegee word.
• Goeie interpersoonlike verhoudinge ontwikkel uit positiewe gedeelde herinneringe of ervaringe en gevoelens van behoort aan ontwikkel uit die bekende en alledaagse wyses van doen. Vestig eie rituele en tradisies.
• Vorm bevredigende stiefverhoudinge. Gee tyd en ruimte ook hiervoor.
• Ontwikkel ʼn samewerking ooreenkoms tussen die onderskeie huishoudings in die hersaamgestelde gesin. Hier kan ouerskap-koalisies tussen die verskillende ouers in die huishoudings gevorm word.

2. Wanneer is dit nodig vir gesinsterapie?

• Sukkel jou hersaamgestelde gesin met die volgende aspekte:
• Volgehoue spanning tussen die ouers en kinders vir meer as 6 maande.
• Volgehoue (aanhoudende) verskille tussen die ouer en stiefouer oor die dissipline wat beide die atmosfeer en vrede in die gesin bederf.
• Om met dieselfde probleme oor en oor gekonfronteer te word sonder om oplossings te vind.
• Moeilik om konstante rituele en roetine te ontwikkel wat die twee gesinne kan verenig.
• Onopgeloste vrae oor hoe die ouers hulle verhouding en die behoeftes van die kinders kan prioritiseer, wat dan kan opeindig in groeiende weersin en jaloesie.
•  Agteruitgang in die kinders se vermoë om op skool en met vriende te funksioneer.
• ʼn Groeiende gevoel van hartseer en sinloosheid as jy aan jou hersaamgestelde gesin dink.
•  ʼn Aspek wat jy nie weet hoe om op te los nie en wat met verloop van tyd meer ernstig word.